Powiat Łódzki Wschodni

Poradnik dla grzybiarzy

Zbieraj wyłącznie te grzyby, które rozpoznajesz w stu procentach. Jeśli masz wątpliwości, zostaw je w lesie. Owocnik najlepiej delikatnie wykręcać z podłoża, żeby zobaczyć zarówno kapelusz, trzon, jak i podstawę, a potem zasypać powstały dołek ściółką. Sprawdzaj zapach i strukturę – niektóre trujące grzyby można odróżnić po woni lub kruchości miąższu, ale nigdy nie próbuj ich smakować.

Do zbierania używaj wiklinowego koszyka — w plastikowych torbach grzyby szybko się zaparzają i psują. Unikaj niszczenia grzybów, których nie zabierasz, bo pełnią ważną rolę w ekosystemie.

Najpopularniejsze grzyby jadalne w Polsce:

Borowik szlachetny (prawdziwek)
Kapelusz ma barwę od jasnobrązowej do ciemnobrązowej, jest matowy, suchy, a pod spodem znajdują się rurki, które u młodych okazów są białe, a z wiekiem żółkną. Trzon jest jasny, z delikatną siateczką w górnej części. Miąższ pozostaje biały nawet po przekrojeniu. Sezon trwa od czerwca do października.

Podgrzybek brunatny
Kapelusz ciemnobrązowy, często aksamitny w dotyku. Rurki początkowo żółte, później oliwkowe. Trzon raczej bez wyraźnej siateczki, jasny lub lekko brązowawy. Miąższ po uszkodzeniu może delikatnie sinieć. Spotykany od czerwca do listopada.

Maślak zwyczajny
Kapelusz żółtobrązowy, pokryty śluzowatą skórką, którą łatwo zdjąć. Rurki są żółte, a na trzonie znajduje się pierścień. Występuje od maja do października, najczęściej wśród sosen.

Kurka (pieprznik jadalny)
Kapelusz żółtopomarańczowy, w kształcie lejka. Zamiast klasycznych blaszek posiada listewki zbiegające na trzon. Miąższ ma przyjemny zapach moreli. Pojawia się od czerwca do października, często w dużych grupach.

Kania (czubajka kania)
Charakterystyczny, duży kapelusz pokryty brązowymi łuskami, u dorosłych osobników może mieć średnicę nawet 30 cm. Trzon wysoki i smukły, z ruchomym pierścieniem. Pachnie przyjemnie, grzybowo. Rośnie od sierpnia do października.

Koźlarz babka
Kapelusz brązowoszary, gładki, a trzon biały pokryty drobnymi, czarnymi łuseczkami. Miąższ po przekrojeniu może lekko sinieć lub różowieć. Owocniki pojawiają się od czerwca do października.

Grzyby trujące, które trzeba znać:
Muchomor sromotnikowy (zielonawy)
Kapelusz oliwkowozielony lub żółtawozielony, gładki. Blaszki i trzon białe, na trzonie widoczny pierścień. U podstawy znajduje się bulwa otoczona osłoną u nasady trzonu. To grzyb śmiertelnie trujący.

Muchomor czerwony
Kapelusz intensywnie czerwony z białymi kropkami. Trzon biały z pierścieniem i bulwą u podstawy. Choć rzadko śmiertelny, jest silnie trujący i halucynogenny.

Muchomor jadowity
Cały owocnik jest biały: kapelusz, blaszki i trzon. U podstawy znajduje się bulwa z osłoną u nasady trzonu. Należy do najbardziej trujących grzybów w Polsce.

Goryczak żółciowy
Kapelusz brązowy, rurki białe, później różowe. Trzon z wyraźną, ciemną siateczką. Miąższ ma wyjątkowo gorzki smak, który nie znika po gotowaniu. Nie jest śmiertelny, ale psuje każdą potrawę.

Co robić w razie podejrzenia zatrucia grzybami?
Nie zwlekaj — w razie objawów (nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia świadomości) natychmiast wezwij pomoc: 112 (w Polsce), lub zadzwonić na lokalny numer alarmowy/POZ/SOR lub 999. 

Pierwsza pomoc na wczesnym etapie powinna obejmować również wywołanie wymiotów; w tym celu można podać choremu do picia wodę z dodatkiem soli lub węgla aktywnego. Nie podawać choremu mleka ani alkoholu - mogą przyspieszyć wchłanianie toksyn

Skontaktować się z ośrodkiem informacji toksykologicznej (listy i numery są dostępne — w regionie łódzkim działają oddziały udzielające porad toksykologicznych). W praktyce warto zabrać do szpitala próbkę podejrzanych grzybów (cały owocnik w koszyku) i opis czasu oraz objawów. 

 Nie podawaj choremu mleka ani alkoholu — mogą przyspieszyć wchłanianie toksyn; postępuj zgodnie z instrukcjami służb ratunkowych. 

Gdzie szukać pomocy i weryfikacji w powiecie?
Stacja sanitarno-epidemiologiczna (PSSE) — lokalne PSSE często udzielają wskazówek lub skierują do specjalistów.  

Jak się przygotować do wyjazdu na urlop/wakacje?

1. Zaplanuj wyjazd z wyprzedzeniem

• Wybierz miejsce i termin – sprawdź pogodę, sezon turystyczny, ceny.

• Zarezerwuj noclegi i transport – im wcześniej, tym taniej (samolot, pociąg, hotel, apartament).

• Sprawdź dokumenty podróży – paszport, dowód osobisty, wiza (jeśli potrzebna).

2. Zadbaj o formalności

• Ubezpieczenie turystyczne – zdrowie, bagaż, opóźnienia lotu.

• Karta EKUZ (na podróże po UE).

• Szczepienia i leki – jeśli jedziesz poza Europę, sprawdź wymagania zdrowotne.

• Zgłoszenie urlopu w pracy – zatwierdź go z odpowiednim wyprzedzeniem.

3. Zaplanuj budżet

• Określ koszty: transport, noclegi, wyżywienie, atrakcje, pamiątki.

• Zabierz kartę płatniczą/kredytową i trochę gotówki w lokalnej walucie.

4. Zrób listę rzeczy do zabrania

Podziel ją na kategorie:

• Dokumenty: dowód, paszport, bilety, potwierdzenia rezerwacji, prawo jazdy.

• Elektronika: telefon, ładowarka, powerbank, aparat, adapter (jeśli inny rodzaj gniazdek).

• Ubrania: dostosowane do klimatu, obuwie wygodne, strój kąpielowy, okrycie przeciwdeszczowe.

• Kosmetyczka: szczoteczka, pasta, żel, krem z filtrem, środki higieniczne.

• Leki: na ból, żołądek, alergie, regularnie przyjmowane.

• Inne: okulary przeciwsłoneczne, przewodnik, książka, plecak na wycieczki.

👉 Wydrukuj listę lub korzystaj z aplikacji typu: PackPoint, Google Keep, Notion.

5. Zadbaj o dom/mieszkanie

• Poproś kogoś o podlewanie roślin, odbieranie poczty.

• Zabezpiecz okna, zamknij gaz, wyłącz sprzęty.

• Opróżnij lodówkę z produktów, które się zepsują.

6. Dzień przed wyjazdem

• Sprawdź pogodę na miejscu.

• Naładuj wszystkie urządzenia.

• Spakuj bagaż i dokumenty.

• Ustaw automatyczną odpowiedź e-mailową (jeśli to potrzebne).

• Kładź się spać wcześniej – podróż bywa męcząca.

7. W dniu wyjazdu

• Zjedz lekkie śniadanie.

• Przyjedź na dworzec/lotnisko z zapasem czasu.

• Sprawdź jeszcze raz: dokumenty, portfel, telefon.

Dlaczego warto uprawiać Nordic Walking? Poradnik dla początkujących

Nordic Walking to forma aktywności fizycznej polegająca na marszu z kijkami, która ma wiele korzyści zdrowotnych i społecznych. Dzięki zaangażowaniu górnych partii ciała, ćwiczenie to pozwala zwiększyć intensywność ruchu przy jednoczesnym odciążeniu stawów.